تحلیل فضایی رابطه ی سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی پایدار شهری مورد : شهرهای استان آذربایجان غربی دکتر میرنجف موسوی ، حکیمه قنبری ، خالد اسماعیل زاده

این پژوهش با هدف تحلیل فضایی رابطه­ی میان سرمایه­ی اجتماعی و توسعه­ی پایدار شهری به روش توصیفی- تحلیلی در شهرهای استان آذربایجان غربی صورت گرفته است. جامعه­ی آماری پژوهش، 36 شهر واقع در استان آذربایجان غربی با 43 شاخص مختلف برای سنجش توسعه­ی پایدار شهری و تعداد 384 نفر از ساکنان این شهرها برای مقوله­ی سرمایه­ی اجتماعی در 5 مؤلفه می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که به لحاظ توسعه­ی پایدار شهری از مجموع 36 شهر در استان، ارومیه در سطح توسعه­ی خیلی بالا، مهاباد، خوی و بوکان در سطح توسعه­ی بالا، 6 شهر در سطح توسعه­ی متوسط و بقیه­ی شهرها در سطح توسعه­ی پایین و خیلی پایین قرار دارند که بیانگر وجود شکاف عمیق میان شهرهای استان در مؤلفه های توسعه­ی پایدار شهری است. از نظر سرمایه­ی اجتماعی نیز چهار شهر مهاباد، بوکان، خوی و ارومیه در سطح خیلی بالا، 7 شهر در سطح بالا، 12 شهر در سطح متوسط و 13 شهر در سطح پایین و خیلی پایین قرار دارند. میانگین سرمایه اجتماعی در شهرهای استان به طور متوسط 96/2 یعنی به میزان 28/59 درصد بوده است که بیشترین آن متعلق به شهر مهاباد با حدود 6/76 درصد و کمترین میزان آن مربوط به شهر فیرورق با حدود 4/48 درصد است. همچنین، نتایج نشان می دهد که از بین ابعاد پنج گانه سرمایه­ی اجتماعی، چهار بُعد مشارکت اجتماعی با بیشترین تأثیرات (395/0)، علاقه فراوان به جامعه، تعاون و همیاری و روابط خانوادگی و دوستان دارای رابطه­ی معنادار با توسعه می باشند و تنها مؤلفه­ی اعتماد اجتماعی دارای رابطه­ی معنادار با توسعه نمی باشد. به طور کلی رابطه­ی میان سرمایه­ی اجتماعی و توسعه­ی پایدار شهری در آذربایجان غربی به میزان 67/0 با سطح اطمینان  99 درصد می باشد. بر این اساس می توان اظهار نمود که توسعه از طریق ابعاد متعدد خود (اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) سرمایه­ی اجتماعی را محقق می کند. از سوی دیگر سرمایه­ی اجتماعی نیز همچون پدیده ای نیرومند از طریق سطوح ماهوی (ایجاد شبکه های اعتماد و پیوند مستحکم و نیرومند کنشگران) زمینه ایجاد توسعه پایدار را فراهم می آورد.